Ine wil de rem op het leven zetten. Ze wordt moe van al het gehaast, het geren en van de oppervlakkigheid. Ze wil de tijd nemen om de wereld echt te kunnen zien. Er is veel on-zichtbaar en on-zegbaar om ons heen. Daar wil ze graag een ‘beeld’ aan geven. Zo probeert ze ongrijpbare menselijke […]
Op de Bunder:
een Bunder Tijd
Ine wil de rem op het leven zetten. Ze wordt moe van al het gehaast, het geren en van de oppervlakkigheid. Ze wil de tijd nemen om de wereld echt te kunnen zien.
Er is veel on-zichtbaar en on-zegbaar om ons heen. Daar wil ze graag een ‘beeld’ aan geven. Zo probeert ze ongrijpbare menselijke ervaringen een lichaam te geven, waardoor ze beter te bevatten zijn voor ons, verloren zielen.
Ine gebruikt vaak textiel; het materiaal waarmee ze opgroeide. Waar ze haar moeder mee zag werken. Waar haar grootmoeder ook al mee werkte. Ze probeert terug te gaan naar de oorsprong van het materiaal. Om zo het juk van technische perfectie af te leggen.
Ine laat zich voor haar installaties leiden door de omgeving. Haar werk is een reactie op wat zich daar toont. Of wat zich, als een onzichtbare aanwezige, juist niet toont. Haar werk vormt een reactie op de omgeving. En andersom, de omgeving reageert weer op de aanwezigheid van haar werk.
Ine wil de rem op het leven zetten. Ze wordt moe van al het gehaast, het geren en van de oppervlakkigheid. Ze wil de tijd nemen om de wereld echt te kunnen zien.
Website: Ine van Son – Installaties