Een rustige, eenzame plek waar mensen voor een bepaalde periode graag naartoe komen om het diepste van zichzelf te ontmoeten, om God te ontmoeten.
Kunstenaar:
Gerard Marinus Verkerke
Periode:
2011 – heden
Poustinia is het Russische woord voor ‘woestijn’. In de Oosters Orthodoxe traditie wordt dit woord gebruikt om een ‘geestelijke woestijn’ aan te duiden. Als een toestand van harmonie, waarbij de ziel tot rust kan komen. Het betekent ook een rustige, eenzame plek waar mensen voor een bepaalde periode graag naartoe komen om het diepste van zichzelf te ontmoeten, om God te ontmoeten. Zo’n plek is vaak vormgegeven als een sober ingerichte kamer of huisje met een bed, tafel, stoel, kruis en bijbel.
Het Benedictijnenklooster in Chevetogne (België) is een belangrijke plaats voor Gerard Marinus. Hij was er vanzelfsprekend bij toen in het voorjaar van 2011 de nieuwe klokkentoren werd ingericht en aangevuld met nieuwe, speciaal in Moskou gegoten klokken. De feestelijkheden werden bijgewoond door koningin Fabiola, verschillende hoge geestelijkheden en ’s werelds meest toonaangevende klokkenluider van Rusland, Igor Konovalov.
“Wanneer u voor het eerst een poustinia betreedt, verwacht men van u, dat u naar de icoon kijkt. In elke poustinia is er een. U buigt ervoor. Dit houdt de erkenning in, dat het hoofd van dit nederig verblijf Onze Lieve Heer of onze Lieve Vrouw is, naar gelang de afbeelding die de icoon bevat. Daarna zegt u: “Vrede zij aan dit huis” en de ander antwoordt: “Vrede zij ook aan u”, of iets dergelijks. Aldus dient u de poustinia te benaderen, zonder vrees, in grote vrede, uitziend naar uw ontmoeting met de Heer”.
Uit: Poustinia, Een verhaal van Gods Genade, door Catherine de Hueck Doherty, 1978
